تاریخچه بیمارستان روانپزشکی ایرانمرکز آموزشی درمانی روانپزشکی ایران (شهیدنواب صفوی) در سال ۱۳۶۰ با امکانات محدود درمانی و رفاهی و نیروی انسانی و با نام مرکز روانپزشکی نواب صفوی شروع به کار کرد. در سال ۱۳۶۵ پس از تأسیس دانشگاه علوم پزشکی ایران، این مرکز با عنوان مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی، وظیفه آموزش دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی و دستیاران روانپزشکی را به عهده گرفت. در حال حاضر و پس از گذشت سی و پنج سال، این مرکز آموزشی درمانی با ظرفیت ۱۶۰ تخت و با امکانات آموزشی درمانی گسترده ای مانند روانپزشکی جامعه نگر، رواندرمانی شناختی رفتاری، روان درمانی تحلیلی، آزمایشگاه عصب شناختی، درمانگاه سوء مصرف الکل و مواد و پنج بخش بستری همراه با بخش اورژانس روانپزشکی در حال خدمت رسانی به مردم است. روند رو به رشد مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی ایران در بیش از سه دهه از توسعه کمی و کیفی دانشگاه علوم پزشکی ایران جدا نبوده است. متاسفانه این مرکز به دلایل مختلف از حمایت کافی نظام سلامت برخوردار نیست، که از آن جمله می توان به انگ بیمارهای روانی، اولویت نداشتن بیماری های روانپزشکی در نگاه نظام سلامت و خیرین حوزه سلامت، تعرفه های پایین خدمات سلامت روان، نداشتن پوشش بیمه ای بسیاری از خدمات روانپزشکی در کشور و موقعیت مکانی مرکز اشاره کرد. این موارد اثر منفی بر روی فراهم کردن شرایط استاندارد برای درمان بیماری های روانپزشکی داشته است.
بیمارستان روانپزشکی ایران کجاست؟
مرکز اصلی خیریه حمایت از بیماران و بیمارستان روانپزشکی ایران در محل بیمارستان روانپزشکی ایران در استان تهران به نشانی: تهران، بزرگراه لشگری (کیلومتر ۷ جاده مخصوص کرج)، قبل از خروجی آزادگان، مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی ایران واقع است.